İnternette çokça vakit geçiren birisi olarak daldan dala bir çok siteye atlarım,tıklarım,bakınırım.Yine gezinirken ne alaka bilmiyorum BÜMED'in sitesinde buldum kendimi.Sol barda bir kadın resmi,genç,çok hoş gülümseyen,kendinden emin...Başlıklar...Acı kayıp,çiçek yerine burs fonuna bağış...
Meraklı kimliğime yenildim,Şule Taral Ayral'ı Google'a yazdı parmaklarım.İş dünyasındaki başarılarından sonra bir blog çıktı karşıma.Şule'den Haberler miş ismi de.Şule Hn.a Şuşu diyorlarmış yakınları.
Şuşu Boğaziçi mezunu,kariyerinde zirvede bir iş kadını.Kariyerinin doruğunda o illet hastalığa kapıldığını öğreniyor bir tesadüf sonucu.Ateşinin çıkmasıyla hastanede alınca soluğu hastane macerası o gün başlıyor işte.Hani bir düşünün yarın tahlile diye işten izin alıp hastaneye gidip sonra hayatınızın bir parçası yapsanız hastaneyi...Sonra malum: kemoterapiler,ilaçlar... Herkesin bu hastalığa en iyi çareyi aradığı gibi o da soluğu Almanya'da alıyor.Bir süre Essen'de tedavi görüyor.Şuşu o kadar şanslı ki onu çok seven bir ailesi var.Onlar da varı yoğu katıp taşınıyorlar Essen'e.Sonra mutlu son oluyor Şule Hn. iyileşiyor ve İstanbul'a dönüyor.Herkes çok mutlu.Zamanla hayat normale dönüyor.Şuşu işine geri dönüp çalışmaya bile başlıyor.Bunları nerden mi biliyorum? Blogu sonundan başına bir roman gibi okudum çünkü.
Herşey çok güzel giderken,bütün sıkıntılar geride kaldı derken ve Şuşu normal hayatına dönmüşken ansızın bir karaltı çöküyor yine herkese.O illet geri dönüyor ve bu sefer pençesine alıyor Şuşu'yu.Sonrası malum...
Şuşu'yu tanımadım ben.Ama o blogu geriden doğru okudukça "hayır olamaz,olmamalı" demekten kendinizi alamıyorsunuz.Son yazılara gelmek,okumak istemiyorsunuz.Çok sevilen biriymiş.Hem ailesi hem yakınları herkes bir olmuş onun için.Herkes çok inanmış ona.O da kendine tabi.Ama başa çıkamamış işte.
O günden beri boğazımda bir yumru var.Blogun büyük bir kısmını Şuşu'nun ablası Alev Hn. yazmış.Benim de kardeşim var.Kendimi onun yerine koyunca çok ağır geliyor işte.Gitmiyor bir türlü o yumru...Bu hikayeyi bulduğum günün öğleni kalkmıştı cenaze.Keşke daha önceden bulsaydım diyorum.Benim mezarlık ziyaret etme adetim yoktur hiç.Ama bir zaman yaratıp dua edeceğim kendisine.Henüz tanımadığım ve muhtemelen tanımayacağım ailesinin acısını paylaşacağım.
Ruhun şad olsun Şuşu...
0 yorum:
Yorum Gönder